Het onderste eenderde deel van de slokdarm (hersenstam) gaat over de brok die niet kan worden ingeslikt. De bovenste ⅔ van de slokdarm (hersenschors) is de brok die je wilt uitspugen. In het laatste geval is handigheid bepalend.

pap-slikstenose - gezien vanuit de Germanische Heilkunde

De pap-slikstenose kan optreden in het onderste derde deel van de slokdarm (klierweefsel) in de actieve fase van het conflict – een stuk willen slikken, maar niet kunnen. In de bovenste ⅔ van de slokdarm (plaveiselepitheel) in de genezingsfase van het conflict ‘een brok willen uitspugen’.

Cardiacarcinoom - gezien vanuit de Germanische Heilkunde

Het cardiacarcinoom (onderste derde deel van de slokdarm) is de actieve fase van het conflict ‘je wilt, maar je kunt de brok niet doorslikken’.

Oesofagusvarices - gezien vanuit de Germanische Heilkunde

De resttoestand na de genezingsfase van een tuberculeus verlopende slokdarmcarcinoom wordt in de academische geneeskunde oesofageale varices genoemd. Het is dus de toestand aan het einde van de genezing van het conflict: ‘Je wilt de brok doorslikken, kan het echter niet.’

Slokdarmkanker - gezien vanuit de Germanische Heilkunde

Het onderste derde deel van de slokdarm (klierweefsel) heeft het conflict: je wilt de brok doorslikken, maar kan dat niet. Het bovenste tweederde deel van de slokdarm (plaveiselepitheel) gaat over het conflict van iets willen uitspugen.

Slokdarmvernauwing - gezien vanuit de Germanische Heilkunde

De vernauwing van de slokdarm in het tweederde bovenste deel van de slokdarm heeft als oorzaak een opgelost conflict over de partner of moeder / kind die te willen uitspugen. Tijdens de genezingsfase wordt dit plaveiselepitheel hersteld met zwelling.